Kamp ve doğa turizminin Türkiye ve dünyadaki en iyi adreslerinden biri olarak gösterilen Kelebekler Vadisi'nde, her yıl 1 Mart- 1 Kasım tarihleri arasında hizmet veren işletmenin bilgisi dışında konaklamak mümkün değildir. Su ve elektrik enerjisi devlet tarafından değil, işletme tarafından sağlanmaktadır.
Bu sebeple Kelebekler Vadisi'ne günde 3 kere elektrik verilmektedir. Sıcak su güneş panelleri aracılığıyla sağlanmaktadır. Kumsal veya toprak zemin üzerine kurulan çadırlarda, bungalovlarda veya teraslarda kalışın yanı sıra, işletme ziyaretçilere doğal ve ekolojik açık büfe kahvaltı ve akşam yemeği; ortak kullanıma açık tuvalet ve duşlar sunmaktadır.
Vadi'nin izole yapısı nedeniyle, işletme, ziyaretçi ihtiyaçlarının karşılanması için gerekli bütün düzenlemeleri yapmıştır ve konukların güvenliğinden sorumludur.
Kelebek Vadisi Tarihi
Kelebek Vadisi’nin geçmişi MÖ IV. yüzyıla kadar uzanır. Likya'nın "Perdicia" isimli yerleşim yerinin bazı kalıntıları Kelebek Vadisi Kanyonu’nun hemen üstünde yer alır. Buradaki köy "Faralya" ismiyle anılmaktadır. Köyün günümüzdeki adıysa Uzunyurttur. Bizans ve Yunan uygarlığından Osmanlı'nın son zamanlarına kadar sürdürülen, yamaçların teraslanmasıyla oluşturulan bahçecilik kültürü bugüne kadar gelmiştir.
Hatta Faralya köyünün en yaşlılarının ilk gençlik yıllarından, vadide yaşayan gizemli kadın Despina'nın asırlık yaşına rağmen köye, değiş tokuş için yük dolu çuvalları kanyon duvarlarından nasıl çıkardığı hatırlanır. Despina, vadideki işletmecilerin halen kullandığı tek göz evin hanımıydı. Kumsaldaki kayanın üstüne oturup kanyon duvarı arasından denize batan güneşi izlerken, belki de denize açılıp bir daha dönmeyen denizci sevgilisini beklerdi. Günlerden bir gün köylüler artık onu göremez oldular.
1960'lı yıllara kadar vadide eski dönemlerde yer alan Rum yerleşimine ait kilise ve diğer birkaç yapı yukarıdaki köylülerce görülebilmekteydi.
Koleksiyoncu-fotoğrafçı Rıfat Kılar 70'li yılların sonlarında vadi kelebeklerinden etkilenerek buraya "Kelebekler Vadisi" demek lazım diyerek "Güdürümsu" diye bilinen koyun ismini, ilk defa farklı şekilde telaffuz etmiş oldu. Arkadaşı olan H. Deniz Bayramoğlu 1987'de bu ismi kullanarak "Kelebek Vadisi"nin doğmasına neden olan işletmeyi başlattı.
Amaç doğayla uyumlu bir yaşam modelinin temellerini atmak ve bunu tüm dünyayla paylaşmaktı. Başta müzisyen Nezih Topuzlu ve H. Deniz Bayramoğlu olmak üzere, doğasever bir grup vadiyi koruma misyonu üstlendi. Yoğun bir kampanyayla gereken ilgiyi çekmekte gecikmediler. Bölgedeki imar yasaklarının sürdürülebilir bir koruma için yetersiz olduğundan hareketle, aktif koruma adını verdikleri doğayla uyumlu farklı düşünce ve etkinlikleri bir araya getiren bir merkez oluşturmaya çalıştılar.
Yıllar geçtikçe vadi, iyice tanınmaya ve dolayısıyla kitle turizminin zararlarından etkilenmeye başlasa da halen vadiyi koruma mücadelesi tüm hızıyla sürdürülmekte.
Kelebek Vadisine Ulaşım
Kelebekler Vadisi'ne, Fethiye üzerinden Ölüdeniz'e gelerek ulaşılır.
Fethiye'ye 55 km . uzaklıktaki Dalaman Havalimanına Türkiye ve Avrupa'nın pek çok şehrinden uçuşlar düzenlenmektedir. Bir diğer büyük havalimanı olan Antalya Havalimanı, Fethiye'ye yaklaşık 200 km . uzaklıktadır. Türkiye'nin her yerinden Fethiye'ye sık ve düzenli otobüs seferleri vardır.
Fethiye'nin merkezinden kalkan ve otogar önündeki duraktan geçen minibüslerle Ölüdeniz'e gelindiğinde, sahilde Kelebekler Vadisi' ne ulaşımı sağlayan servis teknesi görülecektir.
Ayrıca yine aynı yerden kalkan günlük gezi tekneleriyle de ulaşmak mümkündür. Acil durumlarda vadiden çağrılabilecek lastik bot kiralanabilir.
Servis teknesi Ölüdeniz'den 11:00, 14:00 ve 18:00 de kalkmakta olup dönüşler de 09:00, 13:00 ve 17:00 saatlerinde yapılmaktadır.
Vadiye ulaşım karayolu ile sağlanamamaktadır.
Tren yoluyla gelmek isterseniz, en yakın merkez olan Denizli'ye varmanız gerekir. Denizli'den Fethiye'ye düzenli otobüs seferleri vardır ve uzaklık 217 km .dir. Denizli- Fethiye arasındaki yol manzaralı bir dağ yoludur.
Bunun dışında Faralya Köyü'nden inen patika Vadi'ye ulaşmak için kullanılmaktadır; fakat 500 metre yüksekliğindeki sarp vadi duvarındaki bu patika, ipli tırmanış rotaları ve değişken yer şekilleri sebebiyle, özellikle yağmur mevsiminde ve geceleri oldukça tehlikelidir.